Kto powinien zbadać sobie słuch?
Badania słuchu przeprowadza się przede wszystkim wtedy, gdy u pacjenta zachodzi uzasadnione podejrzenie wystąpienia wad słuchu. Mogą one mieć różną przyczynę: spowodować je może przedłużona ekspozycja na nadmierny hałas (powodowany np. przez działanie maszyn w miejscu pracy), urazy głowy lub szyi, a także powikłania po chorobach zakaźnych.
Słuch może również być naturalnie przytępiony u osób starszych: komórki słuchowe mają tendencję do obumierania wraz z postępującym wiekiem. Dlatego tak ważne jest, by wszyscy pacjenci, którzy przekroczyli 45. rok życia, profilaktycznie poddawali się badaniom słuchu dwa razy do roku. Często samo badanie jest bezpłatne – o szczegóły warto zapytać w profesjonalnej, nowoczesnej klinice laryngologii, takiej jak wrocławski Medicus Clinic.
Czego spodziewać się w gabinecie?
Testy słuchu często powodują w pacjentach nieuzasadniony stres. Dzieje się tak dlatego, że większość osób, które są im poddawane, często nie mają pojęcia, czego właściwie się spodziewać. Uspokajamy: badania słuchu są całkowicie nieinwazyjne i bezbolesne. Ich wykonanie trwa od kilku do kilkunastu minut, a wyniki otrzymujemy natychmiastowo. Jedyną aparaturą potrzebną do ich przeprowadzenia są zazwyczaj słuchawki i tzw. otometr (wziernik laryngologiczny wyposażony w lampkę).
Do podstawowych badań słuchu zaliczyć można:
- audiometrię (kilka rodzajów),
- tympanometrię,
- otoemisję akustyczną,
- przesiewowe badania słuchu.
Audiometria – podstawowe badanie słuchu
Podstawowymi badaniami słuchu, które wykonywane są w specjalistycznych placówkach, są testy audiometryczne. Służą one do oceny progu słyszenia. Zazwyczaj pozwalają one na dość precyzyjne określenie rodzaju i głębokości ewentualnego upośledzenia zmysłu słuchu. Do tego badania nie istnieją żadne przeciwwskazania zdrowotne. Badania audiometryczne dzielą się na:
- audiometrię tonalną – polega na określaniu progu słyszenia czystych tonów o różnej głośności, które odtwarzane są pacjentowi za pomocą słuchawek;
- audiometrię słowną/mowy – polega na określaniu progu słyszenia przy pomocy rozpoznawania danych wyrazów, które nadawane są z różnym natężeniem głośności;
- audiometria w wolnym polu dźwiękowym – od powyższych odróżnia je zastosowanie głośników zamiast słuchawek: dźwięki nadawane są „wokół głowy”, a nie bezpośrednio do kanału słuchu.
Dodatkowe badania słuchu
Chociaż audiometria pozostaje fundamentalnym badaniem słuchu, nie jest jedyna metodą na określenie uszkodzeń aparatu słyszenia. Innymi testami są m.in.:
- tympanometria – jedno z badań pomocniczych podczas innych testów. Polega na ocenie ruchomości błony bębenkowej. Do kanału usznego wprowadza się gumowy przyrząd badający podatność błony na wibracje. Badanie to przeprowadza się w celu rozpoznania np. zmian wysiękowych, uszkodzeń funkcji trąbki słuchowej;
- otoemisja akustyczna – polega na określeniu stanu ślimaka wraz z prawidłowością realizowanych funkcji. W uchu umieszczana jest sonda pomiarowa zawierająca urządzenie nadawczo-odbiorcze. Badanie wykonuje się w pozycji siedzącej, a u najmniejszych dzieci – na leżąco podczas snu;
- przesiewowe badania słuchu – jedno z badań obligatoryjnych, które przeprowadza się u wszystkich noworodków. Wykonuje się je na oddziałach położniczych w pierwszej-drugiej dobie życia dziecka. Jego powtórne przeprowadzenie zleca się wtedy, gdy zachodzi podejrzenie uszkodzenia słuchu lub też gdy wyniki badania w szpitalu pozostawiają wątpliwości.
Artykuł sponsorowany
