Obiekt zbudowany został na planie koła z dominującą bryłą wieży warownej. Zamek otoczony był fosą. W XVIII w. nadano mu barokowy wygląd, wzbogacony o duży park zamkowy z bramami wjazdowymi, posągami, fontanną. Do naszych czasów przetrwały ruiny, którymi od 2003 roku zarządza Fundacja Zamek Chudów.
Tajemnica
Początki Zamku w Owieśnie okryte są tajemnicą. We mgle owych sekretów genezy zamku, czają się postaci odziane w zgrzebne habity braci cystersów. W murach domniemanej komturii stoją cienie rycerzy zakonnych w płaszczach ze szkarłatnymi krzyżami templariuszy. Migoce słabo sylwetka imć Jarosława z rodu Pogorzelów, panów na wielu kasztelaniach Dolnego Śląska. Zamek wciąż zda się tonąć w dymach ognisk tatarskiej ordy, która rzekomo oblegała go w 1241 roku.
Jak było w istocie – nie dojdziemy. Prawda naszej cywilizacji, to prawda źródeł pisanych, a te o owieśnieńskim Zamku powstały w 1290 roku. Mówią o innym Jarosławie, ówczesnym kasztelanie grodu Bardo. Po nim w księgach pojawiają się kolejni wielmoże na Owieśnie.
Przygoda
Zamek w Owieśnie w okresie powojennym popadł w ruinę. Ten wyjątkowy – z uwagi na jego budowę na planie koła – obiekt magnetyzuje spojrzenia osób odwiedzających Owiesno. Jednak poszukiwanie przygód w przestrzeni obnażonych, grożących osunięciem murów to wielce ryzykowna przygoda. O wiele bezpieczniej, wygodniej i poznawczo korzystniej jest skontaktować się z Fundacją Zamek Chudów, która zajmuje się obiektem.
Historia
Ruiny zamku w Owieśnie stanowią bardzo ciekawy i niezwykle rzadki przykład średniowiecznego założenia obronnego. Plan obiektu, zbudowanego na rzucie koła z dominantą w postaci wysokiego bergfriedu (wieży) i otoczonego głęboką fosą, stanowi wyjątkową formę w XIV-wiecznej architekturze zamkowej Śląska. Zamek ufundował ród Pogorzelców w XIV wieku. Na przestrzeni wieków zamek przebudowywali kolejni właściciele. Najważniejsza jego modernizacja miała miejsce na początku XVIII wieku. Wtedy to elewacje i wnętrza otrzymały barokowy wygląd oraz założono duży park wokół zamku. Powstały również ozdobne bramy, fontanna z obudową na planie pięcioliścia (1703 r.) i posągi o tematyce mitologicznej, zdobiące most nad fosą..
źródło: http://gorysowie.org/
Legenda o psie z Owiesna
Stara legenda mówi, iż w roku 1241 w Owieśnie zatrzymali się Tatarzy wracający z bitwy pod Legnicą. Mieszkańcy wsi schronili się w miejscowej warowni. Była to albo pierwsza siedziba Pogorzelów albo tajemniczy gródek. Mongołowie oblegali ją przez dwa tygodnie, ale załoga broniła się dzielnie. Niestety kończyły się zapasy wody i jedzenia. Gdy została już tylko jedna kromka chleba i mały kawałek mięsiwa, postanowiono zachować je dla rannego towarzysza. Kiedy ten już zamierzał włożyć je do ust, do komnaty wbiegł pies, porwał jedzenie i wybiegł z zamku. Tatarzy widząc psa z kawałkiem mięsa stracili nadzieje na wzięcie warowni głodem, bo skoro karmione są psy, to żywności musi być pod dostatkiem. Odeszli więc z Owieśna, a mieszkańcy na pamiątkę postawili figurę psa. Co ciekawe w 1996 r. we wsi odnaleziono głowę psa z dość dużego pomnika, co znaczy, że legenda wśród okolicznych mieszkańców była naprawdę żywa …
źródło: http://zamki.res.pl/owiesno.htm
Video: http://www.tvsudecka.pl/
