Koronną zasadą planowania wypraw dla dzieci – nieważne młodszych czy starszych – jest właściwa opieka. Nad grupą trzydziestu uczniów powinno czuwać dwoje opiekunów, jeśli planowana jest wycieczka piesza. Jeśli zaś autokarowa – po jednym na każde piętnaście osób. Tworzenie kolumny złożonej z par idących za sobą gęsiego to mit. Dzieci mogą maszerować w ten sposób tylko drogami o niskim ruchu. W każdym innym przypadku powinny iść jedno za drugim, podążając za opiekunem. Trzydziestoosobowe szereg zawsze zamyka drugi z nauczycieli.
Gdy zaś wysyłasz dziecko na wycieczkę autokarową, upewnij się, że kierowca legitymuje się odpowiednią licencją, a pojazd ma ważny przegląd techniczny. Wewnątrz autobusu nie może znajdować się więcej osób niż wskazywałaby liczba miejsc, a przejście między fotelami powinno być wolne i niczym niezagracone. Koniecznie należy też zadbać o umieszczenie odblasków w widocznym miejscu odzieży wierzchniej dziecka lub na plecaku. Dla zapewnienia mu komfortu jazdy, warto też podać tabletkę zmniejszającą skutki choroby lokomocyjnej.
Warto też pamiętać, że na terenie parków krajobrazowych czy w górach dzieciaki powinny poruszać się wyłącznie po oznakowanych ścieżkach, a po każdej przerwie w podróży, postoju czy upływie wyznaczonego na zakup pamiątek czasu – należy dokładnie sprawdzić stan grupy.
Nie zawsze możemy czuwać nad bezpieczeństwem naszych pociech, ale warto przekazać im te podstawowe zasady, żeby mogły odpowiednio zareagować, gdy zauważą, że coś jest nie tak. Warto też wyposażyć się w numer telefonu opiekuna i można w spokoju oczekiwać powrotu dziecka, które wyruszyło odkrywać świat!
